Naszym gościem będzie prof. dr hab. Marek Masiak – specjalista psychiatra, certyfikowany psychoterapeuta i superwizor psychoterapii. Był kierownikiem Katedry i Kliniki Psychiatrii Akademii Medycznej w Lublinie, obecnie Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, konsultantem wojewódzkim ds. psychiatrii i przewodniczącym Rady Społecznej ds. Zdrowia Psychicznego przy Marszałku Województwa Lubelskiego. Pełni funkcje w towarzystwach naukowych i redakcjach czasopism naukowych.
Kliknij aby zobaczyć wydarzenie!
Kliknij aby wysłuchać wykładu!
Poniżej przedstawiamy abstrakt wystąpienia:
„Minęło znacznie ponad 100 lat od sformułowania i opisu klicznego schizofrenii dokonanego przez niemieckiego psychiatrę Emila Kraepelina, który nazwał ją wówczas dementia praecox (otępienie wczesne) i zdefiniował następująco: „Proces, w którym ma miejsce coś, co jest nieodwracalne, a tym samym nieuleczalne, co jest zespołem objawów życia psychicznego chorych i co prowadzi do otępienia”. Koncepcja ta kontynuowana przez wielu klinicystów traktuje schizofrenię jak jednostkę chorobową w miarę jednorodną, której spośród różnych objawów klinicznych można wyróżnić objaw naczelny, typowy dla tej choroby (np. autyzm według profesora Minkowskiego). Następnie rozpoczął się drugi etap będący rewizją tej koncepcji dokonaną przez szwajcarskiego psychiatrę E. Bleulera, który wprowadził nazwę schizofrenia i który istotę jej widział w rozpadzie spoistości życia psychicznego (stąd nazwa schizofrenia).
Powstały też liczne koncepcje zróżnicowania klinicznego schizofrenii, a więc grupy chorób nazywanych schizofrenią. Spośród współczesnych badaczy schizofrenii chciałbym wymienić tutaj profesora Jana Mazurkiewicza, rektora Uniwersytetu Warszawskiego w okresie międzywojennym, który wprawdzie zmarł niedługo po wojnie, ale którego prace nad schizofrenią miały charakter wizjonerski, wyprzedzający jego epokę, ukazujący między innymi continuum fenomenów psychicznych zdrowia i choroby oraz psychofizjologiczną koncepcję życia psychicznego i schizofrenii.
Chciałbym też podkreślić wagę prac nad schizofrenią współczesnej amerykańskiej psychiatry profesor Nancy Andreasen, która podobnie jak kiedyś profesor Mazurkiewicz, wprowadziła do interpretacji klinicznych objawów schizofrenii aktualne zdobycze neuronauki i genetyki. Pisała ona między innymi: „wbrew temu, co sądzą ludzie psychiatrzy nie mogą czytać w umysłach, ale dzięki narzędziom używanym do neuroobrazowania mogą badać jak to się dzieje, że ludzie myślą i czują. Badanie mózgu powinno pozostawać w ścisłym związku z badaniami genomu.”
Ja w moich badaniach zajmowałem się m.in. farmakoterapią schizofrenii i rolą, jaką badania leków używanych w leczeniu schizofrenii pomogą nam w rozumieniu zmian zachodzących w mózgu w czasie choroby. Przedstawiłem także wymiarowy model symptomatologii schizofrenii. Aktualne definicje dotyczące obrazu klinicznego schizofrenii formułują dwa międzynarodowe systemy diagnostyczne tj ICD 10 i DSM 5. W trakcie wykładu będą one szerzej przedstawione.”
